gałąź
branchветвьفَرْعvětevfilialZweigκλαδίramaoksabranchegraneramo枝가지takgrengalhofilialสาขาdalcành cây分枝клонענף (gawɔ̃ɕ)
rzeczownik żeński 1. pęd drzewa, konar
branche żeński suche gałęzie des branches mortes scier la branche sur laquelle on est assis 2. dział, dziedzina
branche Ekologia staje się ważną gałęzią rolnictwa. L'écologie devient une branche importante de l'agriculture. Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.