rączka
مِقْبَضklikahåndtagGriffχερούλιhandlemanilla, tiradorkahvapoignéeručkamaniglia取っ手손잡이handgreephåndtakmaçaneta, puxadorручкаhandtagที่จับkoltay cầm把手 (rɔnʧka)
rzeczownik żeński 1. mała ręka (petite) main żeński
znany osoba umiejąca wszystko zrobić des mains en or On ci naprawi żelazko, to złota rączka. Il va réparer ton fer à repasser, il a des mains en or.
2. uchwyt, rękojeść poignée żeński Urwała mi się rączka od torby. La poignée de mon sac s'est cassée.
Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.