wybić
knocksfondare (vɨbiʨ)
czasownik przechodni perfektywny 1. rozbić casser défoncer wybić szybę casser une vitre
gwałtownie kogoś obudzić tirer qqn du sommeil
2. przebić
percer wybić dziurę w ścianie percer un trou dans le mur 3. wskazać
sonner Zegar wybił północ. L'horloge a sonné minuit. Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.