brzeg
Rand, Ufer, Erdwall, Küstebank, shorerive, côte, rivageберег, отмельriva, spondaسَاحِل, ضِفَّةbřehbanke, kystόχθηorilla, ribera, terraplénpenger, rantaobala, obala rijeke土手, 岸둑, 바닷가kust, oeverkant, kystcosta, margembank, kustชายฝั่ง, ตลิ่งırmak kıyısı, kıyıbờ堤岸, 岸 (bʒɛk)
rzeczownik męski 1. skraj, krawędź
bord męski pełen po brzegi rempli jusqu'au bord Ta książka ma złocone brzegi. Ce livre a les tranches dorées. znany le premier venu 2. pas lądu przy wodzie, wybrzeże
rivage męski rive żeński piaszczysty brzeg rivage de sable prawy lewy brzeg rzeki rive droitegauche nad brzegiem morza au bord de la mer Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.