obdarzyć

Przekłady

obdarzyć

(ɔbdaʒɨʨ)
czasownik przechodni perfektywny literacki

1. ofiarować coś komuś doter Natura obdarzyła ją pięknymi włosami. La nature l'a dotée d'une belle chevelure. Obdarzył go uśmiechem. Il lui a accordé un sourire.

2. przenośny okazać jakieś uczucie doter
szczególnie komuś zaufać faire crédit à qqn